Een schimmelnagel herken je aan een, meestal gedeeltelijk, verkleurde nagel: hij heeft een gelige, groenige of witte kleur. Meestal is hij ook verdikt en brokkelig. Daarom wordt hij soms ook kalknagel genoemd.
Let op: elke kalknagel is geen schimmelnagel. Een verdikte nagel kan andere oorzaken hebben, zoals ouderdom of slechte circulatie. De nagel komt soms los en er zit vaak wat brokkelig materiaal onder.
Een schimmelnagel wordt veroorzaakt door schimmels die in en onder de nagel groeien. Deze schimmels gaan een onbeschadigde huid of nagel niet kunnen infecteren. Als de huid echter lichtjes beschadigd wordt, zoals bij het lopen, kan deze geïnfecteerd geraken (huidschimmel, atletenvoet). Dat kan ook gebeuren met de teennagel, vooral bij ouderen.
Bij kinderen ziet men het heel zelden. Een mogelijke oorzaak is dat de nagels op oudere leeftijd trager groeien en al wat vervormd geraken, waardoor de schimmels zich makkelijker kunnen nestelen onder de teennagel.
Hoe deze te behandelen?
Schimmelnagels zijn eigenlijk onschuldig. Daar ze echter andere nagels kunnen besmetten, onesthetisch ogen en eventueel kunnen uitbreiden worden ze best behandeld. Omdat de schimmel meestal aan de onderkant van de nagel zit, en dus slecht bereikbaar is voor medicamenten, is de schimmelnagel lastig te behandelen.
Keratine – de belangrijkste bouwstof van de nagel – is vrijwel ondoordringbaar voor de meeste anti-schimmel-preparaten, die vaak in de vorm van een crème of een zalf worden toegepast.
Dat betekent dat u drie maanden medicijnen moet innemen.
Als u zwanger bent of dat binnenkort wilt worden, of als u borstvoeding geeft, worden deze medicijnen afgeraden. Gedurende de kuur kan de anticonceptiepil minder betrouwbaar zijn.
Het is ook belangrijk dat u tijdens de behandeling met medicijnen een schimmelwerend product in uw schoenen strooit.
Na de kuur duurt het nog enkele maanden voordat de gezonde nagel het aangetaste gedeelte helemaal vervangen heeft.